So many decisions
It's impossible to know
Which is the proper order
—Elastica, 2:1
Naast het kennen van de wereld moet je als spelleider ook de spelregels leren. Dit geldt natuurlijk ook voor de overige spelers, maar de spelleider is degene die de regels ook moet kunnen tóepassen—wat betekent dat je de regels goed genoeg moet kennen om ze in vaak onverwachte situaties te kunnen gebruiken.
Net als bij het kennen van de wereld betekent dit niet dat je alle regels uit je hoofd moet leren. Belangrijker is dat je de basis kent, en weet waar je de details op kunt zoeken.
Je zult echter waarschijnlijk ontdekken dat je de regels niet blijkt te kennen ook al heb je het hele boek twintig keer doorgelezen. De enige manier of de regels écht te leren is door ze te gebruiken in een spelsituatie; houd het boek bij de hand, en zoek de exacte regels op als je er niet zeker van bent. Het kost wat tijd, maar hier hebben bijna alle spelleiders last van als ze de eerste paar keer een nieuw spel spelen. Dit is allemaal niet erg, want na een paar keer dezelfde regels gebruikt te hebben zul je ze toe kunnen passen zonder steeds in het boek te moeten kijken of je het wel goed doet. Leg dit ook uit aan de andere spelers, zodat zij weten wat er aan de hand is. Het helpt als andere spelers ook een regelboek bij de hand hebben, want dan kunnen ze helpen met opzoeken, wat de vertraging in het spel vermindert.
Bij het lezen van spelregels is het van belang dat je ook echt begrijpt wat je leest—als je het spel ook echt wilt gaan spelen, heeft het geen zin om een regelboek te lezen alsof het een roman is. Probeer de voorbeelden te volgen, en beter nog, probeer voor jezelf situaties te verzinnen waar de regels die je net gelezen hebt, van toepassing zijn. Op deze manier krijg je begrip voor hoe de regels werken en in elkaar passen. Pak er desnoods dobbelstenen bij om de regels proefondervindelijk te testen.
Een probleem is wel dat spelregels soms slecht te begrijpen zijn door de manier waarop ze geschreven zijn; sommige kun je bijvoorbeeld zo lezen, dat ze twee net iets verschillende dingen kunnen betekenen, wat letterlijk een verschil van leven en dood kan zijn voor een karakter. Dit wordt niet geholpen door het feit dat de meeste spellenboeken in het Engels zijn, en je behoorlijk goed die taal moet beheersen om alle nuances eruit te kunnen halen die soms in spelregels verborgen zitten.
Als je er zelf niet uitkomt, helpt het om het met andere mensen erover te kunnen hebben. Dit kan in je eigen groep, of via discussiegroepen op het Internet (deze zijn te vinden door met je favoriete zoekmachine even op zoek te gaan naar de naam van het spel en woorden als mailing list
of forum
).
Het komt vaak voor dat in sourcebooks extra regels gegeven worden voor situaties waar de basisregels geen rekening mee houden, of regels die uitgebreider zijn dan vergelijkbare regels in het basisboek. Zo kan er bijvoorbeeld een boek zijn met extra magieregels, die magiërs veel meer krachten geven, terwijl in een boek over ruimteschepen bijvoorbeeld veel uitgebreidere regels kunnen staan voor gevechten in de ruimte.
Je kunt het beste deze boeken niet gebruiken zolang je de basisregels nog aan het leren bent, omdat ze vaak ingewikkelder zijn en het je moeilijker maken te herinneren in welk boek een bepaalde regel ook alweer stond. Leer dus eerst te werken met de basisregels, en pas wanneer je ze kent kun je ze uitbreiden met regels uit andere boeken.
Aan de andere kant: soms staat een simpelere versie van regels in een uitbreidingsboek dan in het hoofdregelboek. Meestal gebeurt dit als voor de uitgever blijkt dat de regels in het hoofdboek te moeilijk zijn voor de meeste spelers. In zo'n geval moet je beslissen welke je wilt gebruiken: de ingewikkeldere regels in het hoofdboek, of de simpelere in de uitbreiding. Meestal legt de uitbreiding wel uit waaròm er een nieuwe versie van die regels instaat, waarop je je beslissing (deels) kunt baseren. In de meeste gevallen zal het beter zijn de simpelere regels te nemen, ook al staan ze in een ander boek—maar soms gaan die regels weer te ver in hun simplificaties. De beste manier om dit te beslissen is om ze allebei door te nemen en proberen te begrijpen, zodat je kunt zien welke je het beste lijkt. Als de groep er zin in heeft kun je ze ook allebei uitproberen (de ene spelsessie de ene regels, de volgende sessie de andere) en daarop de beslissing baseren.
Hetzelfde gaat op voor huisregels: probeer zo min mogelijk huisregels te maken en te gebruiken zolang je de standaardregels nog niet goed kent. Pas wanneer je thuis bent in de normale regels kun je ze gaan aanpassen aan je eigen ideeën over het spel.